تکلمه طبیعت رنگ خدا»

راستی عمر گُل چه کوتاه و زودگذر است

آدما می آیند و می­روند

در صحنه زندگی فقط خاطرهاشون بجا می مونه

راستی زندگی چه زیباست قدر لحظه­ها را بدانیم

ای کاش در وجود همه احساس عشق و عاطفه و محبت نهفته بود

ای کاش رنگ و بو و عطر گُل­ها را همه احساس می­کردند

ای کاش ما انسان­ها در گُل­ها عمق زیبایی گُل و برگ و ریشه را در آب و خاک جستجو در دل خاک قدرت خدا را حس می کردم.

آیا می­دانید که از دل خاک به قدرت خداوند این همه میوه­ها و خوراکی­های خوشمزه که از دل خاک می­روید و طعم و مزه آن­ها اکثراً شیرین می­باشد آیا می­دانید علت آن چیست ؟

چون خداوند زندگی را به کام ما شیرین آفریده پس ای انسان نگذار زندگی به کام تو تلخ شود.

و اگر اندکی با تأمل و تفکر بیندیشیم خدا را در گُلهای زیبا حس می­کنیم.

در طبیعت خدا صدای کلاغ چه چیز کمتر از صدای بلبل دارد.

اگر نبود صدای کلاغ از نغمه­های بلبل در کنار گُل هرگز لذّت نمی­بردیم

آیا میدانید در طبیعت خدا خار و گُل و بلبل و حیوانات و موجودات همه باید در کنار هم باشند تا امکان حیات در زندگی وجود داشته باشد

آیا می­دانید اگر زنبور عسل نبود تنازع بقاء طبیعت بهم می­خورد.

آیا می­دانید اگر روزگاری موجودات از طبیعت خداحافظی کنند آن وقت انسان هم باید برای همیشه خداحافظی کند

و ای کاش عشق از روزنه امید دیده می­شد

و ای کاش در ساحل زندگی طلوع و غروب زودگذر نبود

ای کاش گُل­ها پژمرده نمی­شدند  و بلبلان از عشق گُل افسرده

ای انسان با افق فکری خود در بی­نهایت عالم سفر کن

به هر سمت و سو و محوری که دوست داری برو  و ما فوق سرعت نور عاقبت به کجا خواهی رسید.

اینجاست که باید بدانی که در این بی­نهایت عالم هستی هیچ هستی و باید بدانی که هر اندازه علم و دانش داشته باشی باید قبول کنی و بدانی در مقابل این عظمت هستی هیچ نمی­دانی و اینجاست که ای انسان به قدرت خالق بی­نهایت عالم هستی پی خواهی برد

ای کاش در باغ و بوستان محبت گُل­های امید کاشته می­شد

و ای کاش بهار و پاییز زندگی یکسان و پایان و نو امیدی وجود نداشت و عشق و محبت و دوستی جاودان بود.

ای کاش در آسمان آبی زندگی ستاره­های محبت همیشه درخشان بودند و نور محبت در قلب عاطفه ها و انسانیت انسان ها جاری بود

ای کاش رنگ  و روی زندگی و گذشت زمان آدم ها را عوض نمی­کرد و بذر محبت و احساس و عاطفه در وجود آنها کاشته می­شد و خوشه شادی و مهر و محبت و عاطفه و انسانیت برداشت می­شد و عطر و بوی گُلهای شادی به مشام می­رسید

ای­کاش قایق­های امید در امتداد جاده مهر و محبت و ساحل زندگی به سوی افق خوشبختی در حرکت بودند و نور فانوس دریایی متلاطم زندگی در محور افق خوشبختی راه را روشن می­نمود و پنجره نومیدی به روی هیچ کس بسته نمی­شد و امتداد داشت تا بی­نهایت­ها و همچون پرنده ­ای سبک بال تا افق قله­های آرمان و آرزوها در پرواز و از پس تاریکی ابرهای یأس و نومیدی عبور می­کردیم تا بینهایت­ها تا عرش خدا

تا آنجاییکه خدا آفریده و پایانی وجود ندارد پس ای انسان در صحنه امیدواری با امید در عالم هستی زندگی کن

آنجاییکه  قلب­ها پیوند دوستی خواهد خورد و هرگز شکست وجود نخواهد داشت به راستی زمان گذرا و عمر ما کوتاه بیایید قدر  دوستی و صفا و محبت و یکرنگی­ها را بدانیم

بیایید کینه­ها را رها دوستی­ها را صدا کنیم

بیایید تو گُلدون­ها بذر محبت بپاشیم

بیایید در آسمان خوبی­ها را صدا کنیم

و غصه­ها را رها و توکل بر خدا کنیم

بیایید کاری کنیم در صحنه زندگی با گُل و بلبل و طبیعت زیبا و آسمان آبی و ستاره­های درخشان همه در کنار باغبان عالم هستی در امتداد جاده امید حرکت کنیم بیایید قدر دوستی و صفا را بدانیم و قلب­ها پیوند محبت و دوستی بزنیم

پاییز 98 نطنز

با احترام بیژن جورمند –افسر بازنشسته نیروی انتظامی (099042361)

bijanjoormand.blogfa.com

خدا حافظ مادر (هدیه نثار به روح مادرم)

به یاد زنده یاد شاعر گرانقدر سهراب سپهری

تکلمه ردیف و قافیه های زمانه